صبا تحیت بلبل به بوستان برسان
|
|
درود بنده بخان جهانستان برسان
|
دعای من که اجابت عنان کشندهی اوست
|
|
به آن گزیده سوار سبک عنان برسان
|
ز بخت سرکش خود کام بر من آن چه رسید
|
|
به آن امیر سرافراز کامران برسان
|
زمان چو ز جان میرسد به لب قدری
|
|
به سمع نکته رس او دوان دوان برسان
|
به قصهی من زار از غرور اگر نرسد
|
|
به دوستان وی این طرفه داستان برسان
|
وگر خود از سر رغبت شود حدیث شنو
|
|
چنان که شرط بلاغ است آن چنان برسان
|
پس از درود بگو ای مسیح هستی بخش
|
|
نوید نسخهی لطف به خستگان برسان
|
ز بنده پروریت چون صلای عام رسد
|
|
به گوش بندهی خاصت صدای آن برسان
|
سخن به طول رسید ای صبا تو مختصری
|
|
ز بندگان به جناب خدایگان برسان
|
ثنای محتشم بینوای خاک نشین
|
|
به خان محتشم پادشه نشان برسان
|