| آن پری و دیو می‌بیند شبیه | نیست اندر دیدگاه هر دو پیه | |
| نور را با پیه خود نسبت نبود | نسبتش بخشید خلاق ودود | |
| آدمست از خاک کی ماند به خاک | جنیست از نار بی‌هیچ اشتراک | |
| نیست مانندای آتش آن پری | گر چه اصلش اوست چون می‌بنگری | |
| مرغ از بادست و کی ماند به باد | نامناسب را خدا نسبت به داد | |
| نسبت این فرعها با اصلها | هست بی‌چون ار چه دادش وصلها | |
| آدمی چون زاده‌ی خاک هباست | این پسر را با پدر نسبت کجاست | |
| نسبتی گر هست مخفی از خرد | هست بی‌چون و خرد کی پی برد | |
| باد را بی چشم اگر بینش نداد | فرق چون می‌کرد اندر قوم عاد | |
| چون همی دانست ممن از عدو | چون همی دانست می را از کدو | |
| آتش نمرود را گر چشم نیست | با خلیلش چون تجشم کردنیست | |
| گر نبودی نیل را آن نور و دید | از چه قبطی را ز سبطی می‌گزید | |
| گرنه کوه و سنگ با دیدار شد | پس چرا داود را او یار شد | |
| این زمین را گر نبودی چشم جان | از چه قارون را فرو خورد آنچنان | |
| گر نبودی چشم دل حنانه را | چون بدیدی هجر آن فرزانه را | |
| سنگ‌ریزه گر نبودی دیده‌ور | چون گواهی دادی اندر مشت در | |
| ای خرد بر کش تو پر و بالها | سوره بر خوان زلزلت زلزالها | |
| در قیامت این زمین بر نیک و بد | کی ز نادیده گواهیها دهد | |
| که تحدث حالها و اخبارها | تظهر الارض لنا اسرارها | |
| این فرستادن مرا پیش تو میر | هست برهانی که بد مرسل خبیر |