| مرده زنده کرد عیسی از کرم | من به کف خالق عیسی درم | |
| کی بمانم مرده در قبضه‌ی خدا | بر کف عیسی مدار این هم روا | |
| عیسی‌ام لیکن هر آنکو یافت جان | از دم من او بماند جاودان | |
| شد ز عیسی زنده لیکن باز مرد | شاد آنکو جان بدین عیسی سپرد | |
| من عصاام در کف موسی خویش | موسیم پنهان و من پیدا به پیش | |
| بر مسلمانان پل دریا شوم | باز بر فرعون اژدها شوم | |
| این عصا را ای پسر تنها مبین | که عصا بی‌کف حق نبود چنین | |
| موج طوفان هم عصا بد کو ز درد | طنطنه‌ی جادوپرستان را بخورد | |
| گر عصاهای خدا را بشمرم | زرق این فرعونیان را بر درم | |
| لیک زین شیرین گیای زهرمند | ترک کن تا چند روزی می‌چرند | |
| گر نباشد جاه فرعون و سری | از کجا یابد جهنم پروری | |
| فربهش کن آنگهش کش ای قصاب | زانک بی‌برگ‌اند در دوزخ کلاب | |
| گر نبودی خصم و دشمن در جهان | پس بمردی خشم اندر مردمان | |
| دوزخ آن خشمست خصمی بایدش | تا زید ور نی رحیمی بکشدش | |
| پس بماندی لطف بی‌قهر و بدی | پس کمال پادشاهی کی بدی | |
| ریش‌خندی کرده‌اند آن منکران | بر مثلها و بیان ذاکران | |
| تو اگر خواهی بکن هم ریش‌خند | چند خواهی زیست ای مردار چند | |
| شاد باشید ای محبان در نیاز | بر همین در که شود امروز باز | |
| هر حویجی باشدش کردی دگر | در میان باغ از سیر و کبر | |
| هر یکی با جنس خود در کرد خود | از برای پختگی نم می‌خورد |