| محضر منشور نویسان باغ | فتوی بلبل شده بر خون زاغ | |
| بوم کز آن بوم شده پیکرش | سر دلش گشته قضای سرش | |
| باد یمانی به سهیل نسیم | ساخته کیمخت زمین را ادیم | |
| لاله ز تعجیل که بشتافته | از تپش دل خفقان یافته | |
| سایه شمشاد شمایل پرست | سوی دل لاله فرو برده دست | |
| ناخن سیمین سمن صبح فام | برده ز شب ناخنه شب تمام | |
| صبح که شد یوسف زرین رسن | چاه‌کنان در زنخ یاسمن | |
| زرد قصب خاک برسم جهود | کاب چو موسی ید بیضا نمود | |
| خاک به آن آب دوا ساخته | هر چه فرو برده برانداخته | |
| نور سحر یافته میدان فراخ | سایه روی را به صبا داده شاخ | |
| سایه گزیده لب خورشید را | شانه زده باد سر بید را | |
| سایه و نور از علم شاخسار | رقص‌کنان بر طرف جویبار | |
| عود شد آن خار که مقصود بود | آتش گل مجمر آن عود بود | |
| گردن گل منبر بلبل شده | زلف بنفشه کمر گل شده | |
| مرغ ز داود خوش آوازتر | گل ز نظامی شکر اندازتر |