ای همت هستی زتو پیدا شده
|
|
خاک ضعیف از تو توانا شده
|
زیرنشین علمت کاینات
|
|
ما بتو قائم چو تو قائم بذات
|
هستی تو صورت پیوند نی
|
|
تو بکس و کس بتو مانند نی
|
آنچه تغیر نپذیرد توئی
|
|
وانکه نمردست و نمیرد توئی
|
ما همه فانی و بقا بس تراست
|
|
ملک تعالی و تقدس تراست
|
خاک به فرمان تو دارد سکون
|
|
قبه خضرا تو کنی بیستون
|
جز تو فلکرا خم چوگان که داد
|
|
دیک جسد را نمک جان که داد
|
چون قدمت بانک بر ابلق زند
|
|
جز تو که یارد که اناالحق زند
|
رفتی اگر نامدی آرام تو
|
|
طاقت عشق از کشش نام تو
|
تا کرمت راه جهان برگرفت
|
|
پشت زمین بار گران برگرفت
|
گرنه زپشت کرمت زاده بود
|
|
ناف زمین از شکم افتاده بود
|
عقد پرستش زتو گیرد نظام
|
|
جز بتو بر هست پرستش حرام
|
هر که نه گویای تو خاموش به
|
|
هر چه نه یاد تو فراموش به
|
ساقی شب دستکش جام تست
|
|
مرغ سحر دستخوش نام تست
|
پرده برانداز و برون آی فرد
|
|
گر منم آن پرده بهم در نورد
|
عجز فلک را به فلک وانمای
|
|
عقد جهانرا زجهان واگشای
|
نسخ کن این آیت ایام را
|
|
مسخ کن این صورت اجرام را
|
حرف زبانرا به قلم بازده
|
|
وام زمین را به عدم بازده
|
ظلمتیانرا بنه بی نور کن
|
|
جوهریانرا زعرض دور کن
|
کرسی شش گوشه بهم در شکن
|
|
منبر نه پایه بهم درفکن
|
حقه مه بر گل این مهره زن
|
|
سنگ زحل بر قدح زهره زن
|
دانه کن این عقد شبافروز را
|
|
پر بشکن مرغ شب و روز را
|
از زمی این پشته گل بر تراش
|
|
قالب یکخشت زمین گومباش
|
گرد شب از جبهت گردون بریز
|
|
جبهه بیفت اخبیه گو برمخیز
|
تا کی ازین راه نوروزگار
|
|
پردهای از راه قدیمی بیار
|
طرح برانداز و برون کش برون
|
|
گردن چرخ از حرکات و سکون
|
آب بریز آتش بیداد را
|
|
زیرتر از خاک نشان باد را
|
دفتر افلاک شناسان بسوز
|
|
دیده خورشید پرستان بدوز
|
صفر کن این برج زطوق هلال
|
|
باز کن این پرده ز مشتی خیال
|
تا به تو اقرار خدائی دهند
|
|
بر عدم خویش گوائی دهند
|
غنچه کمر بسته که ما بندهایم
|
|
گل همه تن جان که به تو زندهایم
|
بی دیتست آنکه تو خونریزیش
|
|
بی بدلست آنکه تو آویزیش
|
منزل شب را تو دراز آوری
|
|
روز فرو رفته تو بازآوری
|
گرچه کنی قهر بسی را ز ما
|
|
روی شکایت نه کسی را ز ما
|
روشنی عقل به جان دادهای
|
|
چاشنی دل به زبان دادهای
|
چرخ روش قطب ثبات از تو یافت
|
|
باغ وجود آب حیات از تو یافت
|
غمزه نسرین نه ز باد صباست
|
|
کز اثر خاک تواش توتیاست
|
پرده سوسن که مصابیح تست
|
|
جمله زبان از پی تسبیح تست
|
بنده نظامی که یکی گوی تست
|
|
در دو جهان خاک سر کوی تست
|
خاطرش از معرفت آباد کن
|
|
گردنش از دام غم آزاد کن
|