| به خرمی و به خیر آمدی و آزادی | که از صروف زمان در امان حق بادی | |
| به اتفاق همایون و طلعت میمون | دری ز شادی بر روی خلق بگشادی | |
| به هر مقام که پای مبارکت برسد | زمانه را نرسد دست جور و بیدادی | |
| بزرگ پیش خداوند بنده‌ای باشد | که بندگان خدایش کنند آزادی | |
| بهشت گرچه پرآسایشست و ناز و نعیم | جز آن متاع نیابی که خود فرستادی | |
| تو را سلامت دنیا و آخرت باشد | که بیخ خیر نشاندی و داد حق دادی | |
| دعای زنده‌دلانت بلا بگرداند | غم رعیت و درویش بردهد شادی | |
| خدای عزوجل از تو بنده خشنودست | وزان پدر که تو فرزند پرهنر زادی | |
| ملوک روی زمین بر سواد منشورت | نهاده سر چو قلم بر بیاض بغدادی |