دوش آگهی ز یار سفرکرده داد باد | من نیز دل به باد دهم هر چه باد باد | |
کارم بدان رسید که همراز خود کنم | هر شام برق لامع و هر بامداد باد | |
در چین طره تو دل بی حفاظ من | هرگز نگفت مسکن مالوف یاد باد | |
امروز قدر پند عزیزان شناختم | یا رب روان ناصح ما از تو شاد باد | |
خون شد دلم به یاد تو هر گه که در چمن | بند قبای غنچه گل میگشاد باد | |
از دست رفته بود وجود ضعیف من | صبحم به بوی وصل تو جان بازداد باد | |
حافظ نهاد نیک تو کامت برآورد | جانها فدای مردم نیکونهاد باد |