ای که ز دیده غایبی در دل ما نشستهای | حسن تو جلوه میکند وین همه پرده بستهای | |
خاطر عام بردهای خون خواص خوردهای | ما همه صید کردهای خود ز کمند جستهای | |
از دگری چه حاصلم تا ز تو مهر بگسلم | هم تو که خستهای دلم مرهم ریش خستهای | |
گر به جراحت و الم دل بشکستیم چه غم | میشنوم که دم به دم پیش دل شکستهای |