یا رب آن رویست یا برگ سمن
|
|
یا رب آن قدست یا سرو چمن
|
بر سمن کس دید جعد مشکبار
|
|
در چمن کس دید سرو سیمتن
|
عقل چون پروانه گردید و نیافت
|
|
چون تو شمعی در هزاران انجمن
|
سخت مشتاقیم پیمانی بکن
|
|
سخت مجروحیم پیکانی بکن
|
وه کدامت زین همه شیرینترست
|
|
خنده یا رفتار یا لب یا سخن
|
گر سر ما خواهی اینک جان و سر
|
|
ور سر ما داری اینک مال و تن
|
گر نوازی ور کشی فرمان تو راست
|
|
بندهایم اینک سر و تیغ و کفن
|
صعقه میخواهی حجابی درگذار
|
|
فتنه میجویی نقابی برفکن
|
من کیم کان جا که کوی عشق توست
|
|
در نمیگنجد حدیث ما و من
|
ای ز وصلت خانهها دارالشفا
|
|
وی ز هجرت بیتها بیت الحزن
|
وقت آن آمد که خاک مرده را
|
|
باد ریزد آب حیوان در دهن
|
پاره گرداند زلیخای صبا
|
|
صبحدم بر یوسف گل پیرهن
|
نطفه شبنم در ارحام زمین
|
|
شاهد گل گشت و طفل یاسمن
|
فیح ریحانست یا بوی بهشت
|
|
خاک شیرازست یا باد ختن
|
برگذر تا خیره گردد سروبن
|
|
درنگر تا تیره گردد نسترن
|
بارگاه زاهدان درهم نورد
|
|
کارگاه صوفیان درهم شکن
|
شاهدان چستند ساقی گو بیار
|
|
عاشقان مستند مطرب گو بزن
|
سغبه خلقم چو صوفی در کنش
|
|
شهره شهرم چو غازی بر رسن
|
تربیت را حله گو در ما مپوش
|
|
عافیت را پرده گو بر ما متن
|
چرخ با صد چشم چون روی تو دید
|
|
صد زبان میخواست تا گوید حسن
|