جوانی کردم اندر کار جانان
|
|
که هست اندر دلم بازار جانان
|
چو شکر میگدازم ز آب دیده
|
|
ز شوق لعل شکربار جانان
|
ز من برد اندک اندک زندگانی
|
|
خلاف وعدهی بسیار جانان
|
فغان ای مردمان فریاد فریاد
|
|
ز شوق دیدن و گفتار جانان
|
از آن دو نرگس خونخوار جانان
|
|
ز چشم مست ناهشیار جانان
|
فغان زان سنبل سیراب مشکین
|
|
دمیده بر رخ گلنار جانان
|
همه شب زار گریم تا سحرگاه
|
|
همی بوسم در و دیوار جانان
|
چو مجنونم دوان در عشق لیلی
|
|
همی جویم به جان آثار جانان
|
ستاره بر من مسکین بگرید
|
|
اگر گویی بدو اسرار جانان
|
ازین شهرم ولیکن چون غریبان
|
|
بمانده در غم و تیمار جانان
|
ولیکن تا روان دارم ندارم
|
|
من مسکین سر آزار جانان
|