در ستایش میرمیران

وحشی شده مستعد رفتن نعلین دو دیده‌اش مهیاست
زاد ره او توجه تست او را ز تو همتی تمناست
گر بدرقه همت تو نبود ما خود به کجا رسیم پیداست
ای سایه‌ی تو پناه عالم یارب که مباد سایه‌ات کم