نعمتش چون نعیم جنت عام
|
|
آتشش نابدیده پخته طعام
|
آتش و دودش از درون رانده
|
|
همچو نامحرمان برون مانده
|
این بهشت است در سرای وجود
|
|
نبود در بهشت آتش و دود
|
آب فوارهاش به حوض بلور
|
|
کز صفا دم زند ز لمعهی نور
|
شمع کافورییست پنداری
|
|
در یکی تشت سیم بگذاری
|
طرفه شمعی که تا به صبح نشور
|
|
بزم امید از او بود پر نور
|
یا رب ای بزم باد فرخنده
|
|
شمع دولت در او فروزنده
|
اندرو تا ابد به وفق مراد
|
|
بانی این بنا به دولت باد
|
آنکه اقبال خادم در اوست
|
|
بخت و دولت غلام و چاکر اوست
|
آسمان طاق درگه جاهش
|
|
کهکشان آستان درگاهش
|
بزم پیرای عیش خانهی جود
|
|
مجلس آرای بزمگاه وجود
|
میر میران غیاث دین و دول
|
|
آفتاب سپهر و ملک و ملل
|
تا ابد مدت بقایش باد
|
|
وین سرای سرور جایش باد
|
چون نشیند به صدر جاه وجلال
|
|
باد وحشی مقیم صف نعال
|