هر کرا نفس شد پراگنده | روح قدسیش کی شود زنده؟ | |
بگذر از ریش و سبلت و بینی | که تو این نیستی که میبینی | |
گرد هر در مگرد چون گولان | درج شو در حساب مقبولان | |
گر چه کارت به جای خود نبود | هیچ فارغ مشو، که بد نبود | |
سرت آغاز اگر کند جستن | نتوان نیز پای را بستن |