| زو دل هیچ کس نیازارد | چون بیازرد، زود باز آرد | |
| کوشد اندر تمام دانستن | ننگش آید ز خام دانستن | |
| پر به خواب و خورش هوس نکند | بی‌تواضع نظر به کس نکند | |
| صورت اهل حکمت این باشد | حکما را صفت چنین باشد | |
| گرنه آنی که در گمان افتی | هرخسی را حکیم چون گفتی؟ | |
| حکمت آموز و نور حاصل کن | دل خود را به نور واصل کن | |
| گر به حکمت رسی سوار شوی | حکما را سپاسدار شوی |