| استوار و شجاع باش و دلیر | در نفاذ امور شرع چو شیر | |
| بنده‌ی شرع باش و راتب او | مگذر از شرع و از مراتب او | |
| عقل را شرع در کنشت کند | جبن را شرع خوب و زشت کند | |
| صدق چون راست شد روانت را | بی‌رعونت کند گمانت را | |
| آخرین یار اولیا صدقست | اولین کار انبیا صدقست | |
| هر که زین صدق دم تواند زد | در ولایت قدم تواند زد | |
| تا نگردد درون و بیرون راست | بوی صدق از تو برنخواهد خاست | |
| صدقت از نار خود سقیم کند | صبر در صدق مستقیم کند | |
| صادقان را رجال گفت خدای | خنک آنکو به صدق دارد رای | |
| صدق آیینه ایست حال ترا | روی نفس تو و کمال ترا | |
| تا تو باشی، ز راستی مگذر | مکش از خط راستگاران سر | |
| صدق میزان کرده‌ها باشد | و آنچه در زیر پرده‌ها باشد | |
| گر چو بوبکر صدق کرداری | جز خدا و رسول نگذاری | |
| راستی ورز و رستگاری بین | یار شو خلق را و یاری بین | |
| صادقی، هر چه جز خداست بباز | از بد و نیک با خدا پرداز | |
| ترسکاری، به راست رفتن کوش | ور نداری، تو خود نداری هوش | |
| گر حکیمی دروغ سار مباش | با کژو با دروغ یار مباش |