مرا سر بلندی ز سودای اوست | سری دوست دارم که در پای اوست | |
مزاج دلم گرم از آن میشود | که بر مهر روی دلارای اوست | |
مرا زیبد ار لاف شاهی زنم | که در سینه گنج تمنای اوست | |
نیابی در اجزای من درهای | که آن ذره خالی ز سودای اوست | |
سرم جای شور و تنم جای شوق | لبم جای ذکر و دلم جای اوست | |
که نزدیک لیلی خبر میبرد؟ | که: مجنون آشفته شیدای اوست | |
دل اوحدی کی برآید ز بند؟ | که در بند زلف سمن سای اوست |