| شاهی که، به نصرت خدایی، | ختمست برو جان گشایی | |
| سلطان جهان علاء دنیا | سرمایه ده سرای دنیا | |
| چون سعد فلک سعادت اندود | یعنی که محمد ابن مسعود | |
| ختم الخلفاء درین کهن طاس | ز آدم شده نی ز آل عباس | |
| سینه‌ش صدف در الهی | سنگش محک عیار شاهی | |
| آهو به زبانش بی تظلم | پیشانی شیر خارد از سم | |
| بادا به نشاط جاودانه | در سایه‌ی تیغ او زمانه |