| مرا وقتی خوشست امروز و حالی | قدحها پر کنید و حجره خالی | |
| که داند تا چه خواهد بود فردا | بزن رود و بیاور باده حالی | |
| رهی دلسوزتر از روز هجران | میی خوشتر ز شبهای وصالی | |
| ز طبع خود نخواهد گشت گردون | اگر زو شکر گویی یا بنالی | |
| قدح بر دست من نه تا بنوشم | به یاد مجد دین زین‌المعالی |