فی ذم من تشبة بالفقراء لسالکین و هو فی زمرة اشقیاء الهالکین

نان و حلوا چیست؟ این اعمال تو جبه‌ی پشمین، ردا و شال تو
این مقام فقر خورشید اقتباس کی شود حاصل کسی را در لباس
زین ردا و جبه‌ات، ای کج نهاد! این دو بیت از مثنوی آمد به یاد:
«ظاهرت، چون گور کافر پر حلل وز درون، قهر خدا عز و جل
از برون، طعنه زنی بر بایزید وز درونت، ننگ می‌دارد یزید»
رو بسوز! این جبه‌ی ناپاک را وین عصا و شانه و مسواک را
ظاهرت، گر هست با باطن یکی می‌توان ره یافت بر حق، اندکی
ور مخالف شد درونت با برون رفته باشی در جهنم، سرنگون
ظاهر و باطن، یکی باید، یکی تابیابی راه حق را، اندکی