وقتها یک دم برآسودی تنم
|
|
قال مولائی لطرفی لا تنم
|
اسقیانی و دعانی افتضح
|
|
عشق و مستوری نیامیزد به هم
|
ما به مسکینی سلاح انداختیم
|
|
لا تحلوا قتل من القی السلم
|
یا غریب الحسن رفقا بالغریب
|
|
خون درویشان مریز ای محتشم
|
گر نکردستی به خونم پنجه تیز
|
|
ما لذاک الکف مخضوبا بدم
|
قد ملکت القلب ملکا دائما
|
|
خواهی اکنون عدل کن خواهی ستم
|
گر بخوانی ور برانی بندهایم
|
|
لا ابالی ان دعالی او شتم
|
یا قضیب البان ما هذا لوقوف
|
|
گر خلاف سرو میخواهی بچم
|
عمرها پرهیز میکردم ز عشق
|
|
ما حسبت الان الا قد هجم
|
خلیانی نحو منظوری اقف
|
|
تا چو شمع از سر بسوزم تا قدم
|
در ازل رفتست ما را دوستی
|
|
لا تخونونی فعهدی ماانصرم
|
بذل روحی فیک امر هین
|
|
خود چه باشد در کف حاتم درم
|
بندهام تا زندهام بی زینهار
|
|
لم ازل عبدا و اوصالی رمم
|
شنعه العذال عندی لم تفد
|
|
کز ازل بر من کشیدند این رقم
|
گر بنالم وقتی از زخمی قدیم
|
|
لا تلومونی فجرحی ما التحم
|
ان ترد محو البرایا فانکشف
|
|
تا وجود خلق ریزی در عدم
|
عقل و صبر از من چه میجویی که عشق
|
|
کلما اسست بنیانا هدم
|
انت فی قلبی الم تعلم به
|
|
کز نصیحت کن نمیبیند الم
|
سعدیا جان صرف کن در پای دوست
|
|
ان غایات الامانی تغتنم
|