نه خود اندر زمین نظیر تو نیست | که قمر چون رخ منیر تو نیست | |
ندهم دل به قد و قامت سرو | که چو بالای دلپذیر تو نیست | |
در همه شهر ای کمان ابرو | کس ندانم که صید تیر تو نیست | |
دل مردم دگر کسی نبرد | که دلی نیست کان اسیر تو نیست | |
گر بگیری نظیر من چه کنم | گر مرا در جهان نظیر تو نیست | |
ظاهر آنست کان دل چو حدید | درخور صدر چون حریر تو نیست | |
همه عالم به عشقبازی رفت | نام سعدی که در ضمیر تو نیست |