| بس که همیشه در غمت فکر محال می‌کنم | هجر تو را ز بی‌خودی وصل خیال می‌کنم | |
| شب که ملول می‌شوم بر دل ریش تا سحر | صورت یار می‌کشم دفع ملال می‌کنم | |
| او ز کمال دلبری زیب جمال می‌دهد | من ز جمال آن پری کسب کمال می‌کنم | |
| زلف مساز پرشکن خال به رخ منه که من | چون دگران نه عاشقی با خط و خال می‌کنم | |
| من که به مه نمی‌کنم نسبت نعل توسنت | نسبت طاق ابرویت کی به هلال می‌کنم | |
| شیخ حدیث طوبی و سدره کشید در میان | من ز میانه فکر آن تازه نهال می‌کنم | |
| مجلس یار محتشم هست شریف و من در آن | جای خود از پی شرف صف نعال می‌کنم |