فریاد من از فراق یارست | و افغان من از غم نگارست | |
بی روی چو ماه آن نگارین | رخساره من به خون نگارست | |
خون جگرم ز فرقت تو | از دیده روانه در کنارست | |
درد دل من ز حد گذشتست | جانم ز فراق بیقرارست | |
کس را ز غم من آگهی نیست | آوخ که جهان نه پایدارست | |
از دست زمانه در عذابم | زان جان و دلم همی فکارست | |
سعدی چه کنی شکایت از دوست | چون شادی و غم نه برقرارست |