قسمت اول

کی باشد که ز طلعت دون شما		ما رسته و رسته ریش‌ملعون شما
ما نیز بگردیم و نباید گشتن		چون ... خری گرد در ... شما

□

گردی نبرد ز بوسه از افسر ما		گر بوسه به نام خود زنی بر سر ما
تازان خودی مگرد گرد در ما		یا چاکر خویش باش یا چاکر ما

□

در دل کردی قصد بداندیشی ما		ظاهر کردی عیب کمابیشی ما
ای جسته به اختیار خود خویشی ما		بگرفت ملالتت ز درویشی ما

□

زان سوزد چشم تو زان ریزد آب		کاندر ابروت خفته بد مست و خراب
ابروی تو محراب و بسوزد به عذاب		هر مست که او بخسبد اندر محراب

□

تا در چشمم نشسته بودی در تاب		پیوسته همی بریختی در خوشاب
و اکنون که برون شدن به رستم ز عذاب		چون دیده ز خس برست کم ریزد آب

□

با دل گفتم: چگونه‌ای، داد جواب		من بر سر آتش و تو سر بر سر آب
ناخورده ز وصل دوست یک جام شراب		افتاده چنین که بینیم مست و خراب

□

گفتی که کیت بینم ای در خوشاب		دریاب مرا و خویشتن را دریاب
کایام چنان بود که شبها گذرد		کز دور خیال هم نبینیم به خواب

□

آنکس که ز عابدی در ایام شراب		نشنید کس از زبان او نام شراب
از عشق چنان بماند در دام شراب		کز محبره فرمود کنون جام شراب

□

روزاز دورخت بروشنی ماند عجب		آن مقنعه‌ی چو شب نگویی چه سبب
گویی که به ما همی نمایی ز طرب		کاینک سر روز ما همی گردد شب

□

ای مجلس تو چو بخت نیک اصل طرب		وین در سخنهات چو روز اندر شب
خورشید سما را چو ز چرخست نسب		خورشید زمینی و چو چرخی چه عجب