| بری از رنج و گدازی بری از درد و نیازی | بری از بیم و امیدی بری از چون و چرایی | |
| بری از خوردن و خفتن بری از شرک و شبیهی | بری از صورت و رنگی بری از عیب و خطایی | |
| نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی | نتوان شبه تو گفتن که تو در وهم نیایی | |
| نبد این خلق و تو بودی نبود خلق و تو باشی | نه بجنبی نه بگردی نه بکاهی نه فزایی | |
| همه عزی و جلالی همه علمی و یقینی | همه نوری و سروری همه جودی و جزایی | |
| همه غیبی تو بدانی همه عیبی تو بپوشی | همه بیشی تو بکاهی همه کمی تو فزایی | |
| احد لیس کمثله صمد لیس له ضد | لمن الملک تو گویی که مر آن را تو سزایی | |
| لب و دندان سنایی همه توحید تو گوید | مگر از آتش دوزخ بودش روی رهایی |