ای آنکه به دو لب سبب آب حیاتی | جانرا به دو شکر ز غم هجر نباتی | |
آرایش دینی تو و آسایش جانی | انس دل و نور بصر و عین حیاتی | |
از خوبی خود غیرت خوبان جهانی | وز حسن و ملاحت صنم حور صفاتی | |
از لطف در الفاظ بشر تحفهی وحیی | وز حسن در انفاس ملک وصف صلاتی | |
اوصاف جمال تو همه کس بنداند | زیرا که تو توقیع رفیعالدرجاتی | |
لولاک لما کنت امینی به حیاتی | والعیش یهنی بک اذانت ثناتی |