| ای ز آب زندگانی آتشی افروخته | واندر او ایمان و کفر عاشقان را سوخته | |
| ای تف عشقت به یک ساعت به چاه انداخته | هر چه در صد سال عقل ما ز جان اندوخته | |
| ای کمالت کمزنان را صبرها پرداخته | وی جمالت مفلسان را کیسه‌ها بردوخته | |
| گه به قهر از جزع مشکین تیغها افراخته | گه به لطف از لعل نوشین شمعها افروخته | |
| هر چه در سی سال کرده خاتم مشکینت وام | آن نگین لعل نوشین در زمانی توخته | |
| ما به جان بخریده عشق لایزالی را تو باز | لاابالی گفته و بر ما جهان بفروخته | |
| ای ز آب روی خویش اندر دبیرستان عشق | تخته‌ی عمر سنایی شسته از آموخته |