| تا بدیدم زلف عنبرسای تو | وان خجسته طلعت زیبای تو | |
| جان‌و دل نزدت فرستادم نخست | آمدم بی‌جان و دل در وای تو | |
| بی دل و بی‌جان ندارد قیمتی | بنگر این بی‌قیمت اندر جای تو | |
| آستین پر خون و دیده پر سرشگ | چشم خیره در رخ زیبای تو | |
| مشک و عنبر بارد اندر کل کون | چون فشانی زلفک رعنای تو | |
| من نیارم دید در باغ طرب | سرو از رشک قد و بالای تو | |
| من نیارم دیدن اندر تیره شب | مه ز رشک روی روح افزای تو | |
| چون برون آیم ز زندان فراق | تا نیارندم خط و طغرای تو | |
| پس بجویم من ترا و عاقبت | کشته گردم آخر اندر پای تو |