| صبر کم گشت و عشق روز افزون | کسیه بی سیم گشت و دل پرخون | |
| می‌دهد درد می‌نهد منت | یار ما را عجب گرفت زبون | |
| صنعتش سال و ماه عشوه و زرق | سخنش روز و شب فنون و فسون | |
| پشت کوژ و تنم ضعیف شدست | پشت چون نون و دل چو نقطه‌ی نون | |
| عقل با عشق در نمی‌گنجد | زین دل خسته رخت برد برون | |
| حالم اینست و حرص و عشقم پیش | راست گفتند ک «الجنون فنون» |