| ای رخ تو بهار و گلشن من | همچو جانست عشق در تن من | |
| راست چون زلف تو بود تاریک | بی رخ تو جهان روشن من | |
| همچو خورشید و ماه در تابد | عشق تو هر شبی ز روزن من | |
| دست تو طوق گردن دگری | عشق تو طوق گردن من | |
| ماه را راه گم شود بر چرخ | هر شبی از خروش و شیون من | |
| گر تو یک ره جمال بنمایی | برزند بابهشت برزن من | |
| خاک پایت برم چو سرمه به کار | گر چه دادی به باد خرمن من | |
| رنجه کن پای خویش و کوته کن | دست جور و بلا ز دامن من | |
| رادمری کنی به در نبری | بنهی بار خلق بر تن من | |
| چون درآیی ز در توام به زمان | بردمد لاله‌زار و سوسن من | |
| تا سنایی ترا همی گوید | ای رخ تو بهار و گلشن من |