ما فوطه و فوطه پوش دیدیم | تسبیح مراییان شنیدیم | |
بر مسند زاهدان گذشتیم | در عالم عالمان دویدیم | |
هم ساکن خانقاه بودیم | هم خرقهی صوفیان دریدیم | |
هم محنت قال و قیل بردیم | هم شربت طیلسان چشیدیم | |
از اینهمه جز نشاط بازار | رنگی به حقیقتی ندیدیم | |
بگزیدیم یاری از خرابات | با او به مراد آرمیدیم | |
دل بر غم روی او فگندیم | سر بر خط رای او کشیدیم | |
او نیست کسی و ما نه بس کس | زین روی به یکدگر سریدیم |