هر گه که به تو در نگرم خیره بمانم | من روی ترا ای بت مانند ندانم | |
هر گه که برآیی به سر کو به تماشا | خواهم که دل و دیده و جان بر تو فشانم | |
هجرانت دمار از من بیچاره برآورد | گر دست نگیری تو مرا زنده نمانم | |
یک ره نظری کن به سوی بنده نگارا | ای چشم و چراغ من و ای جان جهانم | |
گر هیچ ظفر یابم یک روز بر آن کوی | هرگز نشوم مرده و جاوید بمانم | |
گر دولت یاری کند و بخت مساعد | من فرق سر از چرخ فلک در گذرانم |