| روا داری که بی روی تو باشم | ز غم باریک چون موی تو باشم | |
| همه روز و همه شب معتکف‌وار | نشسته بر سر کوی تو باشم | |
| به جوی تو همه آبی روانست | سزد گر من هواجوی تو باشم | |
| اگر چشمم ز رویت باز ماند | به جان جوینده‌ی روی تو باشم | |
| اگر زلفین چوگان کرد خواهی | مرا بپذیر تا گوی تو باشم | |
| به باغ صحبتت دلشاد و خرم | زمانی بر لب جوی تو باشم | |
| نگارینا تو با چشم غزالی | رها کن تا غزل‌گوی تو باشم |