الحق نه دروغ سخت زارم | تا فتنهی آن بت عیارم | |
من پار شراب وصل خوردم | امسال هنوز در خمارم | |
صاحب سر درد و رنج گشتم | تا با غم عشق یار غارم | |
قتالترین دلبرانست | قلاشترین روزگارم | |
وز درد فراق و رنج هجرش | از دیده و دل در آب و نارم | |
با حسن و جمال یار جفتست | با درد و خیال و رنج یارم | |
با آتش عشق سوزناکش | بنگر که همیشه سازگارم | |
گر منزل عشق او درازست | شکر ایزد را که من سوارم | |
در شادی عشق او همیشه | من بر سر گنج صدهزارم | |
منگر تو بتا بدانکه امروز | چون موی تو هست روزگارم | |
فردا صنما به دولت تو | گردد چو رخ تو خوب کارم | |
یک راه تو باش دستگیرم | یک روز تو باش غمگسارم | |
تا چند سنایی نوان را | چون خر به زنخ فرو گذارم |