| ای جور گرفته مذهب و کیش | این کبر فرو نه از سر خویش | |
| جز خوب مگو از آن لب خوب | جز خوبی و لطف هیچ مندیش | |
| تا دور شدی ز پیش چشمم | عشقت چه غم نهاده از پیش | |
| هر ساعت صبر من بود کم | هر ساعت درد من بود بیش | |
| از کیش و طریقتم چه پرسی | عشقست مرا طریقت و کیش | |
| گفتم بزیم به کام با تو | هرگز نزید به کام درویش |