| دلبر من عین کمالست و بس | چهره‌ی او اصل جمالست و بس | |
| بر سر کوی غم او مرد را | هر چه نشانست و بالست و بس | |
| در ره او جستن مقصود از او | هم به سر او که محالست و بس | |
| از همه خوبی که بجویی ز دوست | بوسه ای از دوست حلالست و بس | |
| چند همی پرسی دین تو چیست | دین من امروز سوالست و بس | |
| نزد تو اقبال دوامست و عز | نزد من اقبال زوالست و بس | |
| حالی یابم چو کنم یاد ازو | دین من آن ساعت حالست و بس | |
| پرده منم پیش چو برخاستم | از پس آن پرده وصالست و بس |