| ساقیا می ده و نمی کم گیر | وز سر زلف خود خمی کم گیر | |
| گر به یک دم بمانده‌ای در دام | جستی از دام پس دمی کم گیر | |
| رو که عیسی دلیل و همره تست | ره همی رو تو مریمی کم گیر | |
| عالمی علم بر تو جمع شدست | علم باقیست عالمی کم گیر | |
| ز کما بیش بر تو نقصان نیست | چون تو بیشی ز کم کمی کم گیر | |
| بم گسسته ست زیر و زار خوشست | زحمت زخمه را به می کم گیر | |
| گر سنایی غمی‌ست بر دل تو | یا غمی باش یا غمی کم گیر |