| به هجر یار که از غیر آن ندارم حظ | چنان که ز وصل آن چنان ندارم حظ | |
| به غیر حیرت عشقت چه باعث است ای گل | که چشم دارم و از گلستان ندارم حظ | |
| ز بس که خورده‌ام از قاصدان فریب اکنون | به هیچ مژده من بدگمان ندارم حظ | |
| نوید عمر ابد هم به گوش ناخوش نیست | که بی تو بس که به جانم ز جان ندارم حظ | |
| به مزدی سفرم کاش خانمان سکون | که از وطن من بی‌خانمان ندارم حظ | |
| زهم ببر ز من ای همزبان که من بی او | زبان ندارم و از هم زبان ندارم حظ | |
| ره جهان دگر محتشم کنون سر کن | که بهر عمر چنین زین جهان ندارم حظ |