| منم که دل نکنم ساعتی ز مهر تو سرد | ز یاد تو نبوم فرد اگر بوم ز تو فرد | |
| اگر زمانه ندارد ترا مساعد من | زمانه‌را و تو را کی توان مساعد کرد | |
| جز آنکه قبله کنم صورت خیال ترا | همی گذارم با آب چشم و با رخ زرد | |
| همه دریغ و همه درد من ز تست و ز تو | به باد تو گرم و به باد سرد تو سرد | |
| من آن کسم که مرا عالمی پر از خصمند | همی برآیم با عالمی به جنگ و نبرد | |
| گر از تو عاجزم این حال را چگونه کنم | به پیش خصمان مردم به پیش عشق نه مرد | |
| روان و جانی و مهجور من ز جان و روان | به یک دل اندر زین بیشتر نباشد درد | |
| اگر جهان همه بر فرق من فرود آید | به نیم ذره نیاید به روی من برگرد | |
| دریغم آنکه به فصل بهار و لاله و گل | به یاد روی تو درد و دریغ باید خورد |