از آن می خوردن عشقست دایم کار من هر شب
|
|
که بی من در خراباتست دایم یار من هر شب
|
بتم را عیش و قلاشیست بی من کار هر روزی
|
|
خروش و ناله و زاریست بی او کار من هر شب
|
من آن رهبان خود نامم من آن قلاش خود کامم
|
|
که دستوری بود ابلیس را کردار من هر شب
|
برهنه پا و سر زانم که دایم در خراباتم
|
|
همی باشد گرو هم کفش و هم دستار من هر شب
|
همه شب مست و مخمورم به عشق آن بت کافر
|
|
مغان دایم برند آتش ز بیتالنار من هر شب
|
مرا گوید به عشق اندر چرا چندین همی نالی
|
|
نگار من چو بیند چشم گوهر بار من هر شب
|
دو صد زنار دارم بر میان بسته به روم اندر
|
|
همی بافند رهبانان مگر زنار من هر شب
|