| خریدار دارم من از تو بسی به | چرا خدمت تو کنم رایگانی | |
| خریدار من تاج عمرانیانست | تو خود خادم تاج عمرانیانی | |
| رئیس مید علی محمد | کز ایزد بقا خواهمش جاودانی | |
| همان سهم او سهم اسفندیاری | همان عدل او عدل نوشیروانی | |
| شنیدم که موسی عمران ز اول | به پیغمبری اوفتاد از شبانی | |
| بعمدا علی بن عمران به آخر | رسد زین ریاست به صاحبقرانی | |
| الا ای رئیس نفیس معظم | که گشتاسب تیری و رستم کمانی | |
| کثیر الثواب و قلیل العتابی | ثقیل الرکاب و خفیف العنانی | |
| نه مرد شرابی که مرد ضرابی | نه مرد طعامی که مرد طعانی | |
| شنیدم که ریگ سیه را به گیتی | نکرده‌ست کس حمری و بهرمانی | |
| تو در روز هیجا سویدای جنگی | بکردی به شمشیر حمرای قانی | |
| چو شمشیر تو رنگرز من ندیدم | که ریگ سیه را کند ارغوانی | |
| اگر عقل فانی نگردد، تو عقلی | وگر جان همیشه بماند، تو جانی | |
| ز نادان گریزی، به دانا شتابی | ز محنت رهانی، به دولت رسانی | |
| عتابی کنم با تو ای خواجه بشنو | به حق کریمی، به حق جوانی | |
| سخنهای منظوم شاعر شنیدن | بود سیرت و شیمت خسروانی | |
| اگر چه رهی را تو کهتر نوازی | نپرهیزی از دردسر وز گرانی | |
| من ایدون چو بازم که زی تو شتابم | اگر چند از دست خود برپرانی | |
| من از منزل دور قصد تو کردم | چو قصد عراقی کند قیروانی | |
| نشستم بر آن بیسراک سماعی | فروهشته دو لب، چو لفج زبانی |