| بزن ای ترک آهو چشم آهو از سر تیری | که باغ و راغ و کوه و دشت پر ماهست و پرشعری | |
| یکی چون خیمه‌ی خاقان، دوم چون خرگه خاتون | سیم چون حجره‌ی قیصر، چهارم قبه‌ی کسری | |
| گل زرد و گل خیری وبید وباد شبگیری | ز فردوس آمدند امروز سبحان‌الذی اسری | |
| یکی چون دو رخ وامق، دوم چون دو لب عذرا | سیم چون گیسوی مریم، چهارم چون دم عیسی | |
| بنالد مرغ با خوشی، ببالد مورد با کشی | بگرید ابر با معنی، بخندد برق بی‌معنی | |
| یکی چون عاشق بیدل، دوم چون جعد معشوقه | سیم چون مژه‌ی مجنون، چهارم چون لب لیلی | |
| گهی بلبل زند بر زیر و گه صلصل زند بر بم | گهی قمری کند از بر، گهی ساری کند املی | |
| یکی مقصوره‌ی عتاب و دیگر چامه‌ی دعبل | سه دیگر مخلص اخطل، چهارم مقطع اعشی | |
| زبان و اقحوان و ارغوان و ضیمران نو | جهان گشته ست از خوشی بسان لات و العزی | |
| یکی چون زمردین بیرم، دوم چون بسدین مجمر | سیم چون مرمرین افسر، چهارم عنبرین مدری | |
| گل زرد و گل دورو، گل سرخ و گل نسرین | ز درد و داغ دادستند ما را خط استغنی | |
| یکی چون روی بیماران، دوم چون روی میخواران | سیم چون دست با حنی چهارم دست بی‌حنی | |
| به زیر گل زند چنگی، به زیر سروبن نایی | به زیر یاسمین عروة، به زیر نسترن عفری | |
| یکی«نی بر سرکسری»، دوم «نی بر سر شیشم» | سه دیگر پرده‌ی سرکش، چهارم پرده‌ی لیلی | |
| حمام و فاخته بر شاخ و تز و قمری اندر گل | همی‌خوانند اشعار و همی‌گویند یا لهفی | |
| یکی چون بشربن خازم، دوم چون عمر و بویحیی | سیم چون اعشی همدان، چهار نهشل حری | |
| نوای قمری، و طوطی، که: با رودست و می‌برسر | نشید بلبل و صلصل: «قفانبک» و «من ذکری» | |
| یکی چون معبد مطرب، دوم چون زلزل رازی | سیم چون ستی زرین، چهارم چون علی مکی | |
| چو طوبی گشت شاخ بید و شاخ سرو و نوژ و گل | نشسته ارغنون‌سازان به زیر سایه‌ی طوبی | |
| یکی چون چتر زنگاری،دوم چون سبز عماری | سیم چون قامت حوری، چهارم نامه‌ی مانی | |
| گل سرخ و پر تیهو، گل زرد و پر نارو | به شعر و عشق این هردو، کنند این هر دو تا دعوی | |
| یکی همچون جمیل آمد، دوم مانند بثینه | سه دیگر چون زهیر آمد، چهارم چون ام اوفی | |
| کنار آبدان گشته به شاخ ارغوان حامل | سحاب ساجگون گشته به طفل عاجگون حبلی | |
| یکی چون دیده‌ی یعقوب و دیگر چون رخ یوسف | سه دیگر چون دل فرعون، چهارم چون کف موسی | |
| به باغ مشکبوی اندر، نسیم باغ را جنبش | به راغ سبز روی اندر، فرات آب را مجری | |
| یکی چون روی این خواجه، دوم چون امر این مهتر | سیم چون رای این سید، چهارم دست این مولی | |
| خداوندیکه حزم وعزم و خشنودی و خشم او | رسیدستند این هر یک، به حد غایةالقصوی | |
| یکی پرانتر از صرصر، دوم برانتر از خنجر | سیم شیرینتر از شکر، چهارم تلخ چون دفلی | |
| چو خوانش هیچ خوانی نه، چو حالش هیچ حالی نه | چو هالش هیچ هالی نه، چو جانش هیچ جانی نی | |
| یکی سرمایه‌ی نعمت، دوم سرمایه‌ی دولت | سه دیگر سایه‌ی رحمت، چهارم مایه‌ی تقوی | |
| فعالش مایه‌ی خیر و جمالش آیت خوبی | جلالش نزهت خلق و کمالش زینت دنیی | |
| یکی ماء معین آمد دگر عین الیقین آمد | سیم حبل المتین آمد، چهارم عروةالوثقی | |
| عداوت کردن و قصد و خلاف و کین او هریک | برآرند از سر شیران جنگی طامةالکبری | |
| یکی چون مشک بویقطان، دوم چون دام بوجعده | سیم چون چنگ بوالحارث، چهارم دست بویحیی | |
| به روی پاک و رای نیک و فعل خوب و کار خوش | نظیر او ندانم کس، چه در دنیی، چه در عقبی | |
| یکی چون چشمه زمزم، دوم چون زهره‌ی ازهر | سیم چون روضه‌ی رضوان، چهارم جنة الماوی | |
| رضای او کند روشن، ثنای او کند نیکو | هوای او کند بینا، سخای او کند فریی | |
| یکی جان و دل لاغر، دوم مغز و سر تاری | سه دیگر صورت زشت و چهارم دیده‌ی اعمی | |
| سنا و سیرت پاک و نهاد و هیبت او را | چهار آیات معجز کرد ما را از نبی الاعلی | |
| یکی معراج نیکویی، دوم ساماح پیروزی | سه دیگر چشمه‌ی کوثر چهارم حیة تسعی | |
| وقار و عزم و برش را و باسش را و سهمش را | نداند کرد آن صافی و سر ابن ابی سلمی | |
| یکی از کوه دارد زور و دیگر جنبش از ماهی | سه دیگر قوت از تنین، چهارم هیبت از افعی | |
| من از عبدالمجید افلح ابن المنتشر منم | همه خیر و همه خوبی همه بر و همه نشری | |
| یکی طعم عسل دارد، دوم شیرینی شکر | سه دیگر لذت من و چهارم خوشی سلوی | |
| حدیث لفظهای او و جد ... و جور او | هم اندر عالم علوی هم اندر عالم سفلی | |
| یکی درویش را نعمت، دوم محبوس را راحت | سیم بیراه را عطفت، چهارم دیده‌ی اعمی | |
| خداوندا! یکی بنگر به باغ و راغ و دشت و در | که گشته از خوشی و نیکویی و پاکی و خوبی | |
| یکی بتخانه‌ی آزر، دوم بتخانه‌ی مشکو | سه دیگر جنت العدن و چهارم جنت الماوی | |
| کنون هر وقت و هر ساعت به زیر شاخ و زیرگل | تن خویش و تن ما را چهار آلای کن احری | |
| یکی طنبوره‌ی کویی دوم طنبور حدادی | سه دیگر جام بغدادی، چهارم باد الصری | |
| الا تا از صبورانست، نام چار پیغمبر | هم اندر مصحف اولی، هم اندر مصحف اخری | |
| یکی یعقوب بن اسحق و دیگر یوسف چاهی | سیم ایوب پیغمبر، چهارم یونس متی | |
| جمالت باد و جاهت باد و عزت باد و آسانی | هم اندر عالم کبری، هم اندر عالم صغری | |
| یکی بی رنج و بی‌سختی، دوم بی‌درد و بیماری | سیم بی‌ذل و بی‌خواری، چهارم بی‌غمی شادی |