ای دل چو هست حاصل کار جهان عدم

ای دل چو هست حاصل کار جهان عدم بر دل منه ز بهر جهان هیچ بار غم
افکنده همچو سفره مباش از برای نان همچون تنور گرم مشو از پی شکم
تو مست خواب غفلتی و از برای تو ایزد فکنده خوان کرم در سپیده دم