| یکی بحر است عشق بی کرانه | در او آتش زبانه در زبانه | |
| اگر مرغابیی اینجا مزن پر | در این آتش سمندر شو سمندر | |
| یکی خیل است عشق عافیت سوز | هجومش در ترقی روز در روز | |
| فراغ بال اگر داری غنیمت | ازین لشکر هزیمت کن هزیمت | |
| ز ما تا عشق بس راه درازیست | به هر گامی نشیبی و فرازیست | |
| نشیبش چیست خاک راه گشتن | فراز او کدام از خود گذشتن | |
| نشان آنکه عشقش کارفرماست | ثبات سعی در قطع تمناست | |
| دلیل آنکه عشقش در نهاد است | وفای عهد بر ترک مراد است | |
| چه باشد رکن عشق و عشقبازی ؟ | ز لوث آرزو گشتن نمازی | |
| غرضها را همه یک سو نهادن | عنان خود به دست دوست دادن | |
| اگر گوید در آتش رو، روی خوش | گلستان دانی آتشگاه و آتش | |
| وگر گوید که در دریا فکن رخت | روی با رخت و منت دار از بخت | |
| به گردن پاس داری طوق تسلیم | نیابی فرق از امید تا بیم | |
| نه هجرت غم دهد نی وصل شادی | یکی دانی مراد و نامرادی | |
| اگر سد سال پامالت کند درد | نیامیزد به طرف دامنت گرد | |
| به هر فکر و به هر حال و به هر کار | چه در فخر و چه در ننگ و چه در عار | |
| به هر صورت که نبود نا گزیرت | بجز معشوق نبود در ضمیرت |