| ای تماشاییان جاه و جلال | بشتابید بهر استقبال | |
| که ز ره می‌رسد به سد اعزاز | از در شاه موکب آمال | |
| موکبی با جهان جهان شوکت | موکبی با جهان جهان اجلال | |
| خلعت خسروانه سر تا پا | داشته شاه خسروان ارسال | |
| آنچنان چون عدیل سوی عدیل | وآنچنان چون همال سوی همال | |
| تاج و سارق نهاده طالع و بخت | بر سر دست دولت و اقبال | |
| تاجی از مهر پایه‌اش ارفع | مهری ایمن ز احتمال زوال | |
| تاجی اختر بر او گهر پیرای | اختری فارغ از فتور و بال | |
| پیش پیش افسری چنین وز پی | اسب و زینی چو چرخ و جرم هلال | |
| اسبی اندر جهندگی چو صبا | اسبی اندر روندگی چو شمال | |
| در فضایی چو پهن دشت سپهر | بردویده به نیم تک چو خیال | |
| در مضیقی چو تنگنای قلم | شده باریک در خزیده چو نال | |
| همچو تیرش قلم جهد ز بنان | چون مصور تکاورش تمثال | |
| وقت سرعت بود تقدم جوی | پای او بر سر و دمش بر یال | |
| اینچنین اسب و اینچنین تشریف | کش دو سد دولت است در دنبال | |
| باد یارب مبارک و میمون | بر تو فرخنده بخت فرخ فال | |
| میر میران غیاث ملت و ملک | شحنه‌ی کامل صنوف کمال | |
| قلزم معنی و محیط کرم | عالم دانش و جهان نوال | |
| عالم از روی بخت خرم تو | صبح عید است و خاطر اطفال | |
| روز بدخواه و کلبه‌ی سیهش | شام مرگ است و خاطر جهال |