| عجز بگریزد از جبلت مور | زهر بگریزد از طبیعت مار | |
| در کف استقامت رایت | جز خط راست ناید از پر گار | |
| آب حزمت گرش به روی زنند | جهد از خواب صورت دیوار | |
| داورا دادگسترا شاها | ای جهان را به ذاتت استظهار | |
| واجب العرض خود به خدمت تو | گر اجازت بود کنم اظهار | |
| به خدایی که لطف او بخشد | سد گنه را به نیم استغفار | |
| از خطایی چو کفر سجده بت | بگذرد عفو او به یک اقرار | |
| رقمی پیش طاق وحدت او | لیس فی الدار غیره دیار | |
| آنکه نسبت به بی نیازی او | هست یکسان چه یار و چه اغیار | |
| وانکه محتاج اوست هر کس هست | خواه بدکار و خواه نیکوکار | |
| آن کس اول ز چشم تو فکند | هر کرا پیش خلق خواهد خوار | |
| وانکه آخر کند غلام تواش | هر کرا آفرید دولتیار | |
| که به دارالعباده‌ی تکلیف | مدتی قبل از آن که یابم بار | |
| دم ازین خاندان زدم چون کرد | اقتضای طبیعتم مختار | |
| این کشش ذاتی است و هر ذاتی | هست تا هست ذات را آثار | |
| در میان عقیده‌ی من و غیر | هست شاها تفاوت بسیار | |
| من نمی‌خواهم از تو غیر از تو | او نمی‌خواهد از تو جز دینار | |
| همت هر کس از تو چیزی خواست | غیر دینار جست و ما دیدار | |
| من سگ این درم اگر دگران | خادم این درند وخدمتکار | |
| به خدا کز پی گدایی نیست | اینکه مدح تو می‌کنم تکرار |