| راحت اگر بایدت خلوت عنقا طلب | عزت از آنجا بجوی حرمت از آنجا طلب | |
| تنگ مکن ای همای خانه بر این خاکیان | شهپر لا برگشای کنگر الا طلب | |
| دیر خراب جهان بتکده‌ای بیش نیست | دیر به ترسا گذار معبد عیسا طلب | |
| تیره مغاکیست تنگ خانه‌ی دلگیر خاک | مرغ مسیحا نه‌ای بزم مسیحا طلب | |
| وادی ایمن مجوی از پی ناز کلیم | آن همه جا روشن است دیده‌ی موسا طلب | |
| نکته وحدت مجوی از دل بی معرفت | گوهر یکدانه را در دل دریا طلب | |
| گرچه هزار است اسم هست مسما یکی | دیده ز اسما بدوز عین مسما طلب | |
| ابجد ارکان تست چار کتاب عظیم | جزو به جزوش ببین اعظم اسما طلب | |
| آینه‌ای پیش نه از دل صافی گهر | صورت خود را ببین معنی اشیا طلب | |
| نیست به غیب و شهود غیر یکی در وجود | خواه نهانش بخواه خواه هویدا طلب | |
| وقت جهاد است خیز تیغ تجرد بکش | نفس ستمکاره را در صف هیجا طلب | |
| کعبه‌ی گل در مزن بر در دل حلقه کوب | زین نگشاید دری مقصد اقصا طلب | |
| ذلت ده روزه فقر مایه‌ی سد عزت است | عزت دنیا مخواه پایه‌ی عقبا طلب | |
| زر طلبد طبع تو روی ترش کن بر او | علت صفراست این داروی صفرا طلب | |
| خون جگر نوش کن تا شوی از اهل حال | نشأه هوس کرده‌ای باده‌ی حمرا طلب | |
| لذت زهر بلا پرس ز مستان عشق | از دل می‌خوارگان لذت صهبا طلب | |
| بخت جوان کسی کو به طلب پیر شد | کم ز زنی نیستی درد زلیخا طلب | |
| سالک ره را ببوس پای پر از آبله | گنج گهر بایدت در ته آن پا طلب | |
| درد اگر راحت است پیش مریضان عشق | در مرض از نیشتر راحت اعضا طلب | |
| سوخته را راحت است از پی هر آه سرد | راحت گلخن فروز در دم سرما طلب |