| خوش است بزم ولی پر ز خائن راز است | سخن به رمز بگویم که غیر، غماز است | |
| که بر خزانه‌ی این رازهای پنهان زد؟ | که قفل تافته افتاده است و در باز است | |
| به اعتماد کس ای غنچه راز دل مگشای | که بلبل تو به زاغ و زغن هم آواز است | |
| نه زخم ماست همین از کمان دشمن و بس | که دوست نیز کمان ساز و ناوک انداز است | |
| زمان قهقهه‌ی کبک ، خوش دراز کشید | مجال گریه‌ی خونین و چنگل باز است | |
| حذر ز وحشت این آستانه کن وحشی | غبار بال بر افشان که وقت پرواز است |