خیز و به ناز جلوه ده قامت دلنواز را | چون قد خود بلند کن پایهی قدر ناز را | |
عشوه پرست من بیا، می زده مست و کف زنان | حسن تو پرده گو بدر پردگیان راز را | |
عرض فروغ چون دهد مشعلهی جمال تو | قصه به کوتهی کشد شمع زبان دراز را | |
آن مژه کشت عالمی تا به کرشمه نصب شد | وای اگر عمل دهی چشم کرشمه ساز را | |
نیمکتش تغافلم کار تمام ناشده | نیم نظر اجازه ده نرگس نیم باز را | |
وعدهی جلوه چون دهی قدوهی اهل صومعه | در ره انتظار تو فوت کند نماز را | |
وحشیم و جریده رو کعبهی عشق مقصدم | بدرقه اشک و آه من قافلهی نیاز را |