| چو دست قدرت خراط حقه‌ی مینا | فشاند بر رخ کافور عنبر سارا | |
| مشعبد فلک از زیر حقه پیدا کرد | هزار بیدق سیمین به دست سحرنما | |
| ز بهر زینت و زیب مخدرات فلک | زمانه نافه گشا شد سپهر غالیه سا | |
| برای فکرت و اندیشه در منازل قدس | قدم فشرده و در پیش عقل بیش بها | |
| فضای هر فلکی ملک خسروی دیدم | درون هر طبقی جای والیی والا | |
| مقیم طارم هفتم معمری دیدم | رفیع قدر و قوی هیکل و بلند غطا | |
| ازو گرفته جهان رسم خرقه و زنار | وزو گرفته چمن ساز و برگ نشو و نما | |
| فراز طاق ششم حاکمی مبارک روی | نه چون قضاة زمان، قاضی به صدق و صفا | |
| خجسته طلعت و فیروز بخت و فرخ فال | سعید طالع و مسعود رای و سعد لقا | |
| امیر خطه‌ی پنجم دلاوری دیدم | خضاب کرده به خون دست و سر پر از غوغا | |
| حسام قاطع او هادم اساس امل | سنان سرکش او هالک وجود بقا | |
| سریر گاه چهارم که جای پادشهیست | فزون ز قیصر و فغفور و هرمز و دارا | |
| تهی ز والی و خالی ز یاد شه دیدم | ولیک لشکرش از پیش تخت او برپا | |
| فراز آن صنمی با هزار غنج و دلال | چو دلبران دلاویز و لعبتان ختا | |
| گهی به زخمه‌ی سحر آفرین زدی رگ چنگ | گهی گرفتی بر دست ساغر صهبا | |
| خدیو عرصه‌ی دیوان پیشگاه دوم | محاسبی سره دیدم غنی به عقل و ذکا | |
| قوی کفایت و باریک فکر و دوراندیش | لطیف خاطر و شیرین زبان و نکته‌سرا | |
| هلال عید ز چرخ یکم درخشان شد | ز طرف کاهکشان بر مثال کاهربا |